Ze is zeventien. Ze is in Berlijn geboren. Ze heet Hazal Akgündüz. Eigenlijk had ze een doodnormale volwassene kunnen worden. Alleen voelden haar Turkse ouders zich nooit helemaal thuis in Europa. En heeft Hazal in haar zoektocht naar identiteit fatale fouten begaan. Eerst is het slechts een gestolen lippenstift. Daarna bruut geweld. Als de politie haar achterna zit, vlucht Hazal naar Istanboel, waar ze nooit eerder was.



Warm en vurig vertelt Aydemir over diegenen die tussen culturen en landen leven en hun plaats op de wereld zoeken. Je wil Hazal helpen, je wil met haar door de nacht rennen, je wil weten hoe het met haar en ons allemaal verdergaat.