9 Ergebnisse.

Keine Beschreibung.

In Altrecht zag het gebouw van het psychiatrisch ziekenhuis er mistroostig uit in de regen. De ramen leken schitterend zwart landbouwplastic. Ik ging naar binnen en nam de lift naar de vijfde verdieping. Hier was het veilig en warm. Voor de draadglazen deur wachtte ik. Astrid kwam aangelopen met een glimlach op haar gezicht. De sleutelbos danste tegen de bovenzijde van haar licht doorschijnende witkatoenen broek. Trance is een opmerkelijk open...

Fluwelen wagens rijden ondergronds. Ze zijn zacht, stralen een gloed uit. Herinnert me aan de speelgoedspoorbaan uit mijn kindertijd. Gedachten komen in, gaan weer weg als de conducteur zijn hand heft. Verder gaan we, die vreselijke stenen stad lang achter ons. Vormeloos, normenloos torenen bomen uit de velden. Zinnen verlaten mijn mond, zinloos allemaal. En een stem dringt ze opnieuw terug naar de plaats vanwaar we kwamen. Het verlaten stati...

De maan was nieuw. Ik zag de zwarte kade, de zwarte gebouwen aan de kade. Het regende nog steeds. God, waarom eindigt de wereld niet, dacht ik. Laat de zaak maar exploderen in een wolk van licht en vuur. We zullen allemaal samen sterven, een enorme tenhemelopneming. Of niet? Dan zijn we allemaal weg en is er niemand die ons mist. Het thema van Het meisje in de toren is verliefdheid. Mauritz gaat naar zijn middelbareschooltijd aan het Sint-G...

Ze was getrouwd, ze woonde in een naburig dorp. Hij wist het uit een eerdere droom. Esther, eerste liefde, zo vertrouwd in zijn dromen. Haar moeder zei dat ze hem in de kerk had gezien. Hij kwam nooit meer in een kerk. Toch zat hij achter een pilaar in het middenschip en keek naar Esthers moeder. Zwart hoedje op het sluike haar. Het sluike haar van haar dochter, mooiste meisje aller tijden. Nu sprak dat meisje met hem, ze zei dat hij haar zijn...

In mijn huis leeft een redenaar en in duizenden lettergrepen vertelt hij met toonloze stem nauwelijks hoorbaar en onbegrepen wie ik werkelijk ben Helen Draegkragt gaat over een meisje, een vrouw die de wereld voor de dichter opent en hem daarbij onderdompelt in de hel. Doch tevens geeft zij hem de draagkracht dit alles te doorstaan. Op weg naar het onvermijdelijke einde, de dood. Gerrit Sangers verstaat als geen ander de kunst om met wei...

De lichten schenen met een scherpe helderheid, de mensen bewogen zich fragmentarisch in een omgeving die voortdurend veranderde als waterverf op een glazen plaat. Een glans van paranoia is het liefdesverhaal van Jeannette en Lande. Doch Lande kan de liefde niet aan. In zijn gedachten wordt ze alles overheersend. Na Trance, Het meisje in de toren, Het verlaten station en de gedichtenbundel Helen Draegkragt is Een glans van paranoia het vijfde...

`Kom maar, je hoeft niet bang te zijn, niet meer. Ik Gerrit Sangers zal jou door deze hel leiden die ze leven noemen want ik ben het leven. Ik ben jouw tovenares en ik zal je in mijn magie doen verdrinken, je doen vergeten wie je bent, wie je was. Ik zal je het verleden doen vergeten, je vader en je moeder, je zogenaamde vrienden en vriendinnen die uiteindelijk alleen maar om je lachten omdat je niet zo was als zij waren. Je moet opnieuw begi...

Keine Beschreibung.