Vsqkoj twari
Sergin, Jurij Kazhduü noch' emu snitsq odin i tot zhe son: noch', mgla, w bezlunnom nebe chörnye tuchi. Lish' sneg, wypawshij nakanune, otbeliwaet mrak. No w dwuh shagah uzhe ne widno ni zgi - legko poterqt' sebq w prostranstwe neproglqdi. I ottuda, iz temnoty, donosqtsq narastaüschie shagi ¿ no ne cheloweka, a chudowischa: zhenschiny s sobach'ej golowoj. On ne widit ee, no znaet: äto ta, kotoraq prishla za nim, chtoby ubit'¿ I dnem trewozhnoe chuwstwo ne o...