Düsman onlardan cok daha üstün, ertesi sabah saldiriya gececekti.Halkin cogunlugu, yenileceklerini bildigi halde, sehirde kalmayi secti. O aksam, her yastan kadinli erkekli bir grup, Kipti dedikleri Yunanliyi dinlemek icin meydanda toplandi. Kipti, hicbir dine mensup degildi, sadece bütün duyduklarini, yarina aktarabilmek icin aklinda tutmustu. Kipti, yalnizca icinde bulundugu ana ve Moira denen varliga inanirdi. Yarindan itibaren su anda ahenk olarak gördügümüz sey ahenksizlige dönüsecek. Mutlulugun yerini matem alacak, dedi Kipti.Sehrimizi talan edebilirler, ama burada ögrendiklerimizi silemezler. Iste bu yüzden ilmimizin surlarimiz, evlerimiz ve sokaklarimizla ayni kaderi paylasmasina izin veremeyiz Peki ilim derken neyi kastediyorumIlimle, gündelik yasamin karsimiza cikardigi zorluklarin üstesinden gelerek hayatta kalmamizi saglayan seyi kastediyorum.Yarin bize neler olacagini kimse bilemez Cünkü her günün iyisi ve kötüsü ayni gün icinde olup biter. Öyleyse disaridaki askerleri ve icinizdeki korkuyu unutun...Bizler simdi, gündelik yasamimizdan, yüzlesmek zorunda kaldigimiz güclüklerden bahsedecegiz, dedi Kipti.Ve sevgiyi, kaybi, yenilgiyi, yalnizligi sordular ona. Korkuyu, sadakati, cinselligi, gelecegi ve kaderi, ona kendilerini nasil bulacaklarini sordular. Hayatin icinden gelen, cevaplari binyillar boyu degismeden kalan sorulari sordular ona. Düsmanlari beklerken, halk bir meydanda toplandi ve sordu. Ve Kipti, onlara cevap verdi.