Aydaki Kadin Ahmet Hamdi Tanpinar'in dörtte üçü bitmis son raomaninin, daginik müsveddelerinden merhum Güler Güven tarafindan insa edilmis seklidir. Aydaki Kadin tam anlamiyla bir Tanpinar romanidir. Eser kahramaninin nice tanidiklarinin binbir hatirasiyla mekani doldurdugu Istanbul'un, özellikle Bogaz'in ve denizin romani oldugu kadar, bir türlü dile getirilemedigi için, içte genisleyen, kivranan ve zehirleyici bir güce dönüsen askin romanidir. 'Ben çocuklugumla evlendim. Bu evde dogmustum. Orada ölmek için evlendim.' diyen Leyla Bogaziçi'dir Yazar eserini ayrica siyasi bir roman olarak tasarlamistir. Türkiye'nin demokrasi tecrübelerinin iflasi, insanlarin iflasiyla birlesir. Bir bakima hem Huzur hem de Saatleri Ayarlama Enstitüsü ile birlesen noktalari çoktur. Her romanina kendisini koymus olan Tanpinar bu romanda da vardir. Aydaki Kadin'i günlükleriyle birlikte okuyunca, Tanpinar'in hayalleri ve günlük gerçekler arasinda parçalanisi, Selim'in yasadiklarinda datakip edilebilir.