Alain Montaigne tarzinda bir okuyucuydu, kitaplarini arzularinin pesinden giderek acar ve cani isterse, karsilasma firsatlarini ustalikla ele gecirerek, dost edindigi arkadas canlisi hayallerle sik sik görüsürdü. Bilmek icin degil beslenmek icin okuyan kendi bünyesi ve yapisi geregi dogal sekilde özümseyen, istahli bir okuyucuydu. O, bu yöntemle kendini alisilagelmis okuyucuyla özdeslestirmistir ve tek yaptigi, genel insan tipini felsefi olarak kendi bilincine yükseltmektedir.Cok yönlü bir okuyucu olarak alisildik bir yok üzerindedir.O Stendhalin yanibasindaki Balzac, George Sandden de cok uzak degildir.Ve rast gele saymak gerekirse, Homerosun, Deskartesiin, Platonun, Auguste Comteun, Aristonun, Spinozanin ve Hegelin esliginde, Balzac, Alainin hayaller türeten, kendi tehlikesiyle karsi karsiya kalmis ve tekil etken bir varlik olan insani yorulmaksizin tasvir etme isinde görüstügü bu bilindik dahilerin bir parcasidir.