19. yüzyil Rus edebiyatinin biraktigi en önemli edebi miras, Fyodor Dostoyevskidir. Eserlerinde gercekle kurgu arasindaki sinirlari altüst eden yazar, kimilerinin fantastik diye tanimladigi anlatim bicimlerinin, kendisi icin gercegi ifade ettigini savunur. Varolusculugun ilk izlerini tasidigi düsünülen romanlarinda gerilim, cinayet, korku, kendi deyimiyle dehset vardir. Baskahraman Prens Miskin tam bir ahlak ve ruh dengesine ulasmis olgun insan tipidir. Yazarin, yasadigi dönemin sorunlarina ve degerlerine tepkisinni simgesidir. Kötülük karsisinda, bütün iyi niyetine ve safligina ragmen her zaman kaybetmeye mahkum olan Prens Miskin, Dostoyesvkinin en unutulmaz kadin kahramani Nastasya Filippovnaya duydugu tutkulu ask ve Aglaya Yepancine hissettigi ölümcül sevgi arasinda bocalarken Nastasya Filippovnanin cinayete kurban gitmesiyle, iktidar isteyenlerin kötülüklerini anlayamadigi icin sonsuza dek budala olarak kaliyor. Insanlik komedyasinin olaganüstü zenginligine ragmen, Dostoyevskinin karakterleri hep ayni düzeyde, alcakgönüllülük ve gurur düzeyinde toplanir ve siralanir... Kadin kahramanlari, erkeklerden de fazla kararlidir, onlari gurur harekete gecirir hep...