13 yasindayken dünya ögretmeni secilen Krishnamurti, hayatini dünyayi dolasarak, insanlarla, yasama ve dünyaya dair konusarak gecirdi. Kendisine mesihlik yakistirilmis olmasina ragmen bunu hicbir zaman kabul etmedi. Onun icin, karsilastigi herkes basli basina bir bireydi. Bu nedenle ögretmekten cok paylasmayi ilke edindi. Yine de dünya üzerindeki milyonlarca kisi ondan cok sey ögrendi.Hakikatin kalici olduguna, ölümsüz bir ruh tasidiginiz icin korkmaniz gerekmedigine dair teoriler zihinleri cürüyen, tutarli bir felsefeleri olmayan, korkmus insanlar tarafindan üretilmistir. Gercek su ki hakikat yasamdir ve yasam icin kalicilik söz konusu degildir. Yasamin her an, her gün yeniden kesfedilmesi gerekir, yasamin ne oldugunu biliyorum diyemezsiniz. Yasamin ne oldugunu biliyorum demek, yasamiyorsunuz demektir. Yasam kesfedilecek bir seydir ve buldugunuz seyleri bir kenara itmez, kaybetmezseniz onu kesfedemezsiniz. Düsünen, bilmiyorum diyen, kesfeden, ögrenen, bir son aramayan, bir yere varma, bir sey olma motivasyonuyla düsünmeyen kisi yasar ve bu yasam, hakikattir.