Gidiyorlar, agit yakalim arkalarindan. Cünkü gitmek var, dönmek yok.Bagirlarina basmislar cocuklarini ve dislerini sikarak. Yagmura, kara, dipciklere ve saat kulelerine aldirmayarak. Tel örgüleri yarip duvara tirmanarak. Bozbulanik, coskun bir nehrin kederli köpügü gibi. Aniden havalanan sigircik sürüsü gibi... O kadar kalabalik ve kocamanlar ki kimse görmüyor onlari. Bakiyorlar ama görmüyorlar. Ne televizyonlar ne uydular ne cocuk mamalari ne don ne gömlek. Onlar o cocugun pesindeler, hani güzel fotograf. Denizin kustugu cesetler ve defileler. Akil yetirmeyin buna. Akliniza tüküreyim nerde akliniz Akliniz yok. Zaten siz de yoksunuz, ama paraniz varmis.Görmeye geldik.O cocugu oraya gömmeye geldik.Diyecegimizi dedik, bizi ugrastirmayin. Korku daglari bekliyor galiba, korkudan kurtulmak icin, savas kartallari sürekli o korkuyu bombaliyor. Ya gelirlerse diye gördügünüz karabasanlar. Ve rüyalarinizi delik desik eden tornavidalar. Onlar, o sirtinda kirbac saklattiginiz köleler, o kan, o asirlarca ictiginiz kan. Bogulacagiz, durdurun su kosuyu. Durdurun yoksa dengemiz bozulacak, bir karadelik bizi yutacak. Bosuna, zulmün abad oldugu nerde görülmüs O kosu sonsuzluga yönelmis, bir gün yakaniza yapisacak. Firtinayi kucaklayacak. Uzaklardan, daglardan, vadilerden gelen sesi dinleyin.Dinleyin yankisi her yani tutmus.Yaklasiyor fukaranin ve onurun marsi.Bombalara karsi durmaya geldik.Zincirleri hepten kirmaya geldik.O yüzsüz yüzünüzü görmeye geldik.Asirlarin hesabini sormaya geldik, Sormaya geldik