Ertesi sabah, limandan ayrilacak olan Sloughi yatinin güvertesinde, yaslari 8 ile 14 arasinda degisen ve yanlarinda tek bir yetiskin dahi bulunmayan on bes cocuk vardir. Mürettebat son ickilerini yudumlamak icin karaya ciktiginda halatlar esrarengiz bir sekilde kopar ve Chairman yatili okulunun ögrencisi olan bu cocuklar acik denize dogru sürüklenirler. Siddetli firtinanin etkisiyle Pasifikin sularinda kaybolan Sloughinin, issiz bir adanin kör kayaliklarina vurup parcalanmasiyla cocuklar icin uzun ve belirsiz tatil günleri baslar. Yanlarinda cesaretlerinden baska bir seyleri olmayan bu cocuklar, avlanmayi, tuzaklar hazirlamayi, hayvanlari ehlilestirmeyi, barinak hazirlamayi ögrenmek zorundadirlar. Bir yandan da adanin aciklarindan gececek bir geminin umuduyla yasamaya baslarlar. Ancak bu zorlu sürec, kisilik catismalarini ve gruplasmalari da beraberinde getirerek, kücük koloninin bölünmesine neden olacaktir. Ta ki eli kanli bir haydut cetesinin kayigi kumsala vurana dek... Issiz adadaki zorunlu tatilleri, sadece hayatta kalabilmek icin birbirlerine tutunmak zorunda olduklarini ögreten bir sinav süreci degildir artik, tehlikelerle de mücadele etmek zorundadirlar.