Mehtap Altan bu kez, baskalarini kendi öyküsel dili ve anlatimi icinden konusturuyor. Özgün bir sair ve son derece yetkin bir konusturucu oldugunu bilenler icin bu sasirtici degil. Cünkü siirsel olani taniyan ve güzel söylesen insanlar ayni zaman güzel söyler ve anlatirlar. Insanoglu kadar eski olan kissa meselmasal, hikaye, öykü... dilinde Altan bize ne kadar incelikli, ne kadar icten ve ne güzel seyler anlatiyor. Dili bir kanavice gibi, ince ince islenmis, dünyasi saf, ari duru ve gizlice saran bir hüzünle gizemli... Eskimeyen hayatin dedeleri, filmleri, sokaklari, dervissileri Altanin kaleminin dokudugu kilimin nakislarinda nasil da etkileyici bicimde beliriveriyor. Öykü dünyamiz icin bir kazanc olarak görmemizi gerektiren cok özelligi, güzelligi var Mehtap Altanin... Fahri Tunanin imgeler kralicesi diye niteledigi, siirle öykünün kesistigi bir yerden konusan bu sair-öykücünün kitabindan cok tatlar alacaginizi, cok hüzünleneceginizi, tanimadiginiz, belki de tanidiginizi sandiginiz ama yakinen bilemediginiz bir dünyaya seyahat edeceksiniz. Imgenar sokagi sizi bekliyor. Sadik Yalsizucanlar