Can kiyilarinda ulumayla aciliyor Karabaki, ve birden catirdamaya basliyor her sey Evler, yollar ve uyku. Kör bakislardan bir dag dikiliyor karsimiza. Ölüm, tanrinin unutulmus bir adi miSen ciksan da cikmasan da asilmistir dagSen affetsen de affetmesen de boynu geyiginVurulmustur, dürülmüstür kitabi insancocugununCobandan krala degin satir satir toplanmistirEt, kararmis elleriyle murdar meleklerin.Dilin, karakazanlarda kaynayan karadutBitirmistir sarkisini, senin simdiden isittigin.Tanrinin Sarkisi, s. 98