Ahmet Altanin bu kitaplasmis denemeleriyle, ilk kez Geceyarisi Sarkilari adli yapitinda tanismisti okurlarimiz. Büyük bir coskuyla karsilanan, üst isteyeni basimlari yapilan bu denemeler, carpiciligiyla, insani derinlemesine irdeleyisi ve kisinin icsel yasamini, örtüsüz kimligini su yüzüne cikarisiyla okuyanlari bir anda etkilemis, sasirtmis ve elbette düsündürmüstü. Karanlikta Sabah Kuslari da ayni tür denemelerden olusuyor, ancak aski ve tutkulari incelemek yaninda, toplumsal yaralari, haksizliklari, carpikliklari da öne cikariyor, insani, icinde yasadigi toplumun sorunlarina uzak kalmamaya zorluyor, Tanri ve Berkede oldugu gibi, icinizi isyanla dolduruyor, Portakal Agacinda oldugu gibi yüreginizi burkuyor, Ask Ciplak Gezerde oldugu gibi aski özletiyor. Bu yazilari kaleme alanin, isini iyi bilen gercek bir edebiyatci, insani iyi taniyan yaman bir gözlemci oldugunu hemen anliyorsunuz. Ahmet Altan, toplumdaki acilari, hepimizin icindeki öfkeleri, tutkulari, bizim adimiza sözcüklere döküyor, dile getiriyor. Karsidan okunmuyor yazdiklari, tarafsiz kalmamiyor yazdiklarina, satirlarin icinden okuyoruz ve paylasiyoruz duygularini, düsüncelerini. Yazinin amaci da bu degil mi zaten