Insanlarin sömürüye karsi mücadelesiyle gecmisin edebiyati arasinda baglanti kurmadikca, günümüzü tam olarak anlayamayiz ve onu etkin bir bicimde degistiremeyiz. Ayrica bu zorunlulugu yerine getirmezsek bizi daha iyi bir sanat ve daha iyi bir topluma götürecek metinleri okumada ve söz konusu sanat bicimlerini üretmede daha az ehil olacagiz. Marksist elestiri, yalnizca Kayip Cennet ya da Middlemarchi yorumlamak icin alternatif bir teknik degildir. Baskidan kurtulusumuzun bir parcasidir.Cinin kapitalistlesmesinden ya da Berlin Duvarinin yikilmasindan ötürü Brecht, Lukcs, Adorno ve Raymond Williamsin görüslerinin artik anlamsiz oldugunu düsünmek elbette tuhaf olurdu. Ama bugünün hakim düsünce paradigmasi, marksizmin aciklayiciligina degil siyasal umutlari pratikte gerceklestirip gerceklestiremedigine bakmayi uygun buluyor. Terry Eagleton tartismasini tam da bu mekanistik yargiya karsi durarak sürdürüyor, Marksist edebiyat elestirisinin zengin icerigini, sanat eserini nasil acikladigiyla ilgili degisimci ve öncü niteligini anlatiyor. Kisa ve tok, ne söyledigini iyi bilen bir kitap var elimizde. Sadece elestiri gelenegini degil, bugün icin Marksist elestirinin anlamini aciklayan bir calisma. Edebiyati bicim, siyaset, ideoloji, bilinc ve endüstri ürünü olarak inceleyen güclü bir Eagleton yorumu.