Op 17 juli 1556 werd Katharina Cauches met haar dochters Periotina en Guillemine levend verbrand. Hun aanklacht luidde: 'dat zij de heilige bepalingen en geboden van de kerk niet hebben gehoorzaamd, de mis verzuimden bij te wonen en andere dingen nalieten, tegen het bevel van de koning en de koningin.'
Periotina was zwanger. Door de vlammen barstte haar buik open en bracht ze een levende zoon voort. Deze werd uit het vuur gehaald, maar in opdracht van de schout er opnieuw ingeworpen en levend verbrand. Foxe schrijft: dat dit onschuldig wicht, dat nimmer de wereld had aanschouwd dan om het getal van Gods heiligen aan te vullen, in zijn eigen bloed gedoopt werd, en als martelaar geboren en gestorven is.

In dit boek worden veel andere ontroerende gebeurtenissen verteld, ook van jonge mensen, die de liefde van Jezus Christus op een bijzondere wijze uitstralen.