Daha annesinin karnindayken Iran Devriminin ilk saatlerine taniklik ediyor Maryam. Alti yil sonra, annesiyle birlikte, Pariste sürgünde olan babasinin yanina göcüyor.Birbirine eklemlenen ilk anilari esliginde, Maryam ülkesinden ayrilmasini, ailesinden uzaklasmasini, komünist anne babasinin buyrugu üzerine Tahrandaki cocuklara verilen oyuncaklarinin ellerinden kayip gidisini, Fransizca ögrenmek adina Farscasinin giderek silinmesini, yillar yillar boyunca topraga gömdügü anadilini anlatiyor. Bir fabl tadinda oldugu kadar, bir günlük olarak da okunabilecek bu siirsel anlatida Maryam Madjidi, ince bir mizah ve samimiyetle, köklerinin bir yük, sigindigi bir kale, sosyallesme araci, hatta bastan cikarma silahi olabilmesinin öyküsünü dile getiriyor. Ben bir agac degilim, köklerim yok benim.