Alma arzusunu ihsan etme arzusu olarak de¿erlendirebiliriz. E¿er senin hediyeni almam gerçe¿inin sana haz verece¿ini bilirsem, onu al¿r¿m. ¿çimdeki al¿c¿ (alan), senin hediyeni almakla sana haz vererek bir vericiye (veren) dönü¿ür. Böylelikle kendi alma arzumu kullan¿yorum ama bäka bir do¿rultuda. Do¿al alma arzumun bu yeni kullan¿m¿na "¿slah" denir. Kendi arzumdan özgür kal¿r¿m, sanki ondan uzakm¿¿ ve ona tabi de¿ilmi¿ gibi. Arzuma köle olmaktansa hiçbir ¿ey almamay¿ tercih ederim.