Seyahatnameler, tarih arastirmalarinda önemli kaynaklar arasinda yer alirlar. Arsiv belgeleri, günlükler, yazismalar ve mektuplar gibi seyahatnameler de tarihcinin algilama gücünü artiran, ikincil kaynaklardaki bilgileri karsilastirma imkani sunan eserlerdir. Osmanli Imparatorlugu ile ilgili arastirmalarda genis bir cografya üzerine yayilmis siyasi, kültürel ve iktisadi yapilarin ele alinmasi, bunlarla ilgili bilgilerdeki pusun dagitilmasi icin kimi önyargili ya da oryantalist bakis acilarinin varliginin da farkinda olarak seyahatnamelere müracaat etmek kuskusuz önemlidir. Avrupali Seyyahlarin Gözünden Osmanli Dünyasi ve Insanlari bugüne kadar cok az müracaat edilmis seyahatname literatürünü, seyyahlarin gözlemlerini de karsilastirarak ele aliyor. Gülgün Ücel-Aybetin 1980de tamamladigi doktora tezini esas aldigi, arsiv belgeleri, ikincil kaynaklar ve yeni arastirmalarla destekledigi, adeta yeni bir arastirma titizligi ve uzun süren bir calisma ile hazirladigi kitap, seyyahlarin biyografilerinden Osmanli toplumsal yapisina, azinliklardan eyalet yönetimine, sosyal aliskanliklar ve gündelik yasam kültüründen Osmanli sehirlerine genis bir ufku tarayarak Osmanli dünyasi ve insanlari hakkinda yeni arastirmalara yol gösterecek önemli bir katki sunuyor.