Tarihin rüzgarinda hicbir masal bu kadar güzel anlatilmamisti...Kanuni Sultan Süleyman, Sultan Selim ve kivrak zekali, keskin bakisli sadrazam Sokollu Mehmed Pasa... Ve her türlü hesap ve hilenin döndügü bir kurtlar sofrasi, gün gectikce, zaman kapisini araladikca fesat yurduna dönen koca bir imparatorluk. Erk Acarerden soluk soluga okuyacaginiz bir tarih firtinasi...Kanuni Sultan Süleyman ölmüs, tahta II. Selim gecmisti...Gecmisi özlüyordu Ferhad. Sokollu icindekileri biliyor gibi uyarmisti onu Gelen gideni aratir Ferhad. Tahta cikan her hükümdar, Sultan Mehmet Han, Yavuz ya da Kanuni olacak diye bir kaide yok. Dönem kapanir, dönem acilir. Kimi dönem bir sanat, zafer ve refahtir. Kimisi yenilgi, sefalet ve beceriksizlik...Sokollunun ne dedigini anlamisti genc adam. Buruk bir tebessümle gülmüstü.Biraz babasina benzeseydi demisti belli belirsiz. Allah uzun ömür versin yine deSokollu kizmisti Ferhada, Hasa Allahü teala degiliz biz. Insan yaratip istedigi gibi sekil vermek bir tek onun harci. Bes parmagin besi de birbirine benzemez hem. Ayni tarladan alinan mahsul de daima birbirinden farkli olmustur. Bunlarin hesabini tutmak bize kalmadi. Al-i Osman ulu bir agac, meyveye bakmasen. Asil mesele agacin kurumadan sonsuza dek yasamasidir. Bize düsen agaci korumakFerhad, Sokolluyu hürmetle dinledikten sonra kendisinin bile sasirdigi bir soru sormustu Pasa Baba ya agaca kurt düser de icten ice cürürse...