Göcmen olmanin kendisinde uyandirdigi duygulara iliskintek söz etmezdi. Ancak ona dikkatlice baktigimda Istanbul a, eski dostlarina, dogduguülkenin iklimine ve mutfagina duydugu özlemi kolayca görebilirdim. Calisma masasinin üzerinde, dostuNazim Hikmet in fotografinin yani basinda, daha kücük boyutta siyah beyaz bir fotografta Kizkulesi görülürdü. Babam dogdugu ülkeden ayrildigi günden itibaren bu fotografi, gittigiher yere beraberinde tasidi. Onun, ülkesine duydugu özlemi anlatabilmek icin Karadeniz kiyisinda Soci deyaptigimiz iki haftalik tatili hatirlamam yeterli. Babam, sik sik balkondaoturur, elindeki portatif radyoda Türkce bir istasyon arar ve uzun süre tek kelimeetmeden Istanbul un bulundugu yöne dogru bakip denizi seyrederdi.Meline Pehlivanyan