Gercek Yaratici bir sanatcinin sasmaz isareti olarak Dostoyevskinin yapiti, yalnizca cagdas degil, ayni zamanda evrensel bir anlama sahiptir, zamanin gecisiyle ona cok önemli görünen cagdas sorunlar arka plana itilse de, yapitin evrensel anlami gittikce ön plana cikmaktadir. Büyük insani sorunlarin cagdas sahneyi bütünüyle gölgeledigi, Insan tiplerinin sahene bir galerisi olan Suc ve Cezaa bu evrensel, kalici anlam gerceklestirilmistir.