Nasilsa kendini kaybetmeyen birinin sesini duymaya basliyorum. Belki de insan degil. Belki de o sehirde olup bitenleri, gelecek kusaklarin iyi anlamalari icin, yavas yavas ve bulandirmadan anlatan biri. Belki bir mantik, bir akil. Ama hicbir zaman tarih degil. Belki onunkine benzer bir dille, dinlememiz icin pesine takilmis biri. Onunla istedigimiz an dar sokaklarda, meydanlarda, bulvarlarda karsilasabiliriz. Bize Marasin ilkin Ingilizler, daha sonra da Fransizlar tarafindan isgal edildigini, sehir halkinin nasil tecavüze ugradigini, bunlardan en önemlisi olarak, ermeni devriyelerinin kadinlara nasil ve nicin satastigini ve Sütcü Imamin bunlari nasil tabancasiyla susturdugunu anlatacaktir.