Tanrinin Zamani bir kent agiti. Genclere, genclige, yitirilmis ya da hic baslamamis asklara, üstesinden gelinememis evliliklere ve belki de en önemlisi, yoklugu yürekte koca bir delik gibi duran dostluga agit. Bu kent agiti ayni zamanda Istanbula da bir agit. Gölge düsmüs surlariyla bir sevismeye, Tünel Meydaniyla bir itirafa, eski Galata Köprüsüyle bir askin baslangicina, Üsküdariyla yitirilmis dostlara duyulan özleme, Perasiyla esrar alisverisine, yeni ve eksiksiz bir kutsal kitap tasarisina taniklik eden bir kente, Istanbula agit.Klasik roman örgüsünden, cesaret gerektiren bir kopus Tanrinin Zamani. Tek bir metin olarak elinizde tuttugunuz roman, ayni zamanda birbirinden bagimsiz ve icice gecmis bir metinler toplami. Bir tek günün hikayesi, romanda durmadan sözü edilen, alintilanan ve sonucta Tanrinin Zamanina dönüsen bir roman, Aylanin mektuplari, alintilanmis ve romana gizlenmis baska yazarlara ait bölümler, bu cok metinli yapinin bazi parcalari. Bu yönüyle Tanrinin Zamani, roman kurgusunda cesurca atilmis ve basarilmis bir adim.