1984 yilinin bir Haziran öglesonrasi, demir kapi beni disari kapayip Barisin cigliklari icerde kaldiginda, gün olup onun sesinin bunca cok insana ulasacagi hic aklima gelmemisti. Barisla ilgili anilari kagida dökmeyi düsünmedigimden degil, kagida dökülü sözün okuma aliskanligi olan sinirli kisiye bile cogu kez iletilemedigini sezmemden. Beyazperde Barisin miril miril sesini yükseltiverince Ucurtmayi Vurmasinlar icin yeni bir basim sansi dogdu. Ak kagit üzerindeki kara yazilar herkese kendi düslerini üretmenin ipucunu verdiklerinden midir nedir, resimlenmis düslerden daha renkli olabiliyorlar. Bir cocugun gözlerinden duvarlari kendi düslerinde sorgulama olanagini daha fazla okura sunabilmek, filmin armagani. Kitabin bu nedenle beyazperdeye gönül borcu var.-Feride Cicekoglu-