Baskalarindan daha erken ölecektim, orasi asikardi. Ama herkesin bildigi gibi, hayat yasamaya degmez. Meursault, annesinin öldügünü ögrendigi gün cenazeye katilmak üzere yola cikar, hava cok sicaktir. Gün boyu hissettikleri dis dünyaya ait uyaricilardan öteye gecmez, sicak, isik onu rahatsiz eder, dikkati kendi bedeni üzerindedir. Herkes ondan bir ogul olarak duygusal bir tepki beklerken o duyusal dünyaya dikkat kesilmistir. Halbuki onun kayitsizligi, sadece annesinin ölümüyle ilgili degildir. Birkac gün sonra issiz bir kumsalda yürürken, onu telafi edilmez bir eylemde bulunmaya sevk edecek olan da ayni kayitsizliktir. Meursault, anlamin olmadigi yerde bir anlam varmis gibi davranmayi reddeder, Yabancinin cikis noktasini olusturan da budur. Camus, sacma felsefesinin temel unsurlarini Meursaultda bir araya getirerek, toplumsal düzenle bireyin özgürlügü arasindaki acmazi, kisinin kendine ve topluma karsi yabancilasmasini aciga vuran kült bir roman ortaya koyar. Camusnün karamsarligi kabullenis degil, tam aksine bir eylem hatta isyan cagrisidir. Romani bitirdikten sonra Meursaultya karsi karisik hisler beslesek de dünyanin iyi bir yer olmadigina ve degismesi gerektigine inaniriz.