Özüm YokGecmisim kayip belki.Senden sonra her sey bir üveylikti...Ve sirf bu yüzden yazmadim öz gecmisimi...Öz gecmisim, Gecmemistir benim...Unutulmayi UnutYargah - 1Yoklugundaki nefes almalara tesebbüs ettigim tereddüt dolu can sancisi yiginlarindayim...Üc vakte kadar, kaldim...Telaffuzum lal, Kilavuzum kargasalarla karilmis, Farzim misal, örneklendirilebilirim...Arzim masal, öykülerde anlatilabilirim...Canimi yaktin...Isitip tenini, Aydinlatabildin mi kara geceleriniAsk aminlerindeki ayrilik ayinlerine kahin birakan bir hain dirilteli beri yüregin, Gözlerim apseli, Hep sensizligi akti gördüklerime...Hapse girmisce duruyorum icimdeki sende...Kastim var gidisine, Kasten düsmüsüm süsü verilmis aci dergahi icindeki yargah kulübesinde, Yüküm sensizlik...Hüküm giymisligimi soyunuyorum kiraci gibi gelip gittigin kir agacinin dibindeki gölgesiz cürümelerde...SimdiZor döndürüyor sesim dilimi dediklerimeSesimi utaniyorum sana, Seni tanimiyorum alfabedeki harfler arasindaki yabanciliktaYutamiyorum ictigim sulari olmayislarindakiArbededeki darplarinda...Güne gün ekleyerek, eksiliyorum...Yunus Emre Gökce