Rusland, begin twintigste eeuw. Sacha, dochter van generaal Savarof, een landjonker, heeft de ongedurige en avontuurlijke geest van haar vader geërfd maar niet zijn reactionaire inborst. Ze gaat medicijnen studeren in Genève, waar ze verkeert in de kring van Russische revolutionairen in ballingschap. Na een mislukt huwelijk met de charlatan Ernst Klein en de dood van haar vader aanvaardt ze met haar dochtertje Olga een zwerftocht door Italië en Spanje, op zoek naar warmte en authenticiteit.
In haar brieven aan haar vriendin Vera Petrovna doet Sacha op meeslepende wijze verslag van haar lotgevallen en analyseert ze openhartig haar intiemste gedachten en gevoelens: 'Ja, alles is geweld, alles is wreedheid in het leven. Maar wat doen we eraan? We kunnen ons niet van het leven onthouden, we kunnen niet stoppen, we moeten doorgaan tot het einde (...) Zo is de wereld.'

'Zo is de wereld' (uit 1912) is het tweede deel van de trilogie 'De steden'. In het eerste deel, 'Caesar of niets', onderwerpt de Nietzscheaanse held César Moncada een ingeslapen stadje aan een machiavellistisch experiment. Het derde deel, 'Ontaarde zinnelijkheid', is een autobiografisch verhaal over minachting en liefde.

Pío Baroja y Nessi (San Sebastián, 1872 - Madrid, 1956) is de belangrijkste romancier van de Spaanse Generación del 98, waartoe onder andere ook Miguel de Unamuno en Ramón del Valle-Inclán behoren. Baroja speelt met zijn gigantische oeuvre een centrale rol in de hedendaagse Spaanse letteren.
Het meest kenmerkende facet van zijn meer dan zestig romans is de eigenzinnige stijl: direct, zonder opsmuk, wars van effectbejag. Begiftigd met een fenomenaal waarnemingsvermogen en een feilloos geheugen, is Baroja uitgegroeid tot de grote kroniekschrijver van Spanje gedurende de eerste helft van de twintigste eeuw.