Yazilarin elle yazildigi zamanlarda, hüzünlü öyküler kaleme alan bir yazar yasardi. Öyküleri cok güzeldi, ama öylesine hüzünlüydüler ki hicbir yayimci onlari basmak istemezdi. Matbaadaki baski makinelerinin aglamaya baslayip paslanmasindan korkarlardi.Bu kitaba adini veren öykü iste böyle basliyor. Ama bahse gireriz ki öyküler artik hüzünlü olmayacak, basilacaklar. Baski makineleri gülecek, paslanmayacaklar. Hatta cocuklar da bu kitabin sayfalarini cevirdikce gülecek, kahkahalar atacaklar.Gülmek ve okumak tüm pasi söker atar. Bunu hic unutma.