Napolyon, Iskender, Hannibal, Sezarin toplamindan daha fazla savas yönetmistir ve Avrupanin Batinin gelmis gecmis en büyük generalidir. Napolyonla ayni dönemde yasayan ünlü Alman sair ve filozofu Goethenin Bourriennein Hatiralari eserinden Gazetecilerin, tarihcilerin ve sairlerin Napolyonun etrafinda olusturduklari tüm bu söhret bulutu, tüm bu hayal alemi, bu kitabin korkutucu gercekligi karsisinda yok oluyor, fakat kahraman burada hicbir sekilde kücülmüs olmaz, tam tersine büyür. Bundan ögrendigimiz sey, herhangi bir kisi bunu söylemeye cesaret ettigi zaman, gercegin ne kadar muhtesem bir sey oldugudur. Napolyonun hayati kaderin eliyle yazilmis büyük bir destandir, bunun tüm anlami kendisini, hayal gücünü basibos birakan kisiye degil, fakat kadere inanan kisiye aciklanabilir. Böylece, ayni sekilde, ölümlü bir insanin bin yilda sadece bir kez gerceklestirdigi trajedi, bu sayfalarin okuru icin yeniden olusturulmalidir. O, bir insanin özgüven ve cesaret, tutku ve hayal gücü, caliskanlik ve iradeyle elde edebilecegi her seyi elde etti. Bugün en yetenekli insanlara mümkün olan her yolu acmakta olan devrimler caginda, Avrupanin atesli gencleri önlerinde hem örnek hem de uyarici olarak, Batidaki tüm insanlar arasinda en siddetli olaylari yaratan ve bunlarin istirabini ceken bu kisiden daha büyük bir adam bulamaz.